 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Адно нязбыўнае прызнаньне
|
Іду па вуліцы пустой,
Што восеньскім дажджом памыта.
І чую зноў той голас твой,
Што гаварыў у cьне забытым.
Твой ціхі голас мне шаптаў
Адно нязбыўнае прызнаньне,
Дзівосы казкі абяцаў...
За што такое пакараньне?
Чаму мой сон застаўся сном?
Чаму змаўчаў ты ў вечар зорны?
Усё сатлела пад вагнём
І зьнікла ў нябыцьці чорным...
Іду па вуліцы пустой,
І ў лісьцях ветра калыханьня
Я чую зноў той голас твой,
Які шаптаў мне пра каханьне...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
